Simona Ungheanu

Mimo że jestem w nowym kraju, praca okazała się satysfakcjonująca i przyjemna, a obecnie od ponad trzech lat pracuję w fabryce ciastek w Berkel-Enschot. Czas leci 😊
Nie było mi trudno zacząć od nowa, ponieważ zostałam ciepło przyjęta przez mój zespół. W mojej pracy najbardziej cenię sobie szacunek, jakim darzą mnie koledzy i przełożeni. Jestem zaangażowany w różne zadania, w tym pakowanie pieczywa, przygotowywanie ciasta i czyszczenie naszych narzędzi. Jest to satysfakcjonująca praca z dużą różnorodnością.

Są jednak rzeczy, których brakuje mi w Rumunii, a główną z nich jest moja rodzina. Bycie z dala od nich może być wyzwaniem, ale staram się utrzymać kontakt poprzez regularną komunikację i wizyty, kiedy tylko jest to możliwe. Kolejnym wyzwaniem w pracy jest bariera językowa. Większość naszych kolegów jest różnej narodowości, co czasami utrudnia nam skuteczną komunikację. Byłbym wdzięczny, gdyby więcej moich kolegów mówiło po angielsku, przynajmniej w godzinach pracy, abyśmy mogli łatwiej się porozumiewać i lepiej współpracować jako zespół.

Dla przyszłych kolegów chciałbym podkreślić, jak ważne jest docenianie pomocy i wsparcia, które się otrzymuje. Rozpoczęcie nowej pracy w obcym kraju może być przytłaczające, ale przekonałem się, że moi koledzy byli chętni do pomocy, kiedy tylko tego potrzebowałem. Ich wsparcie sprawiło, że moja transformacja przebiegła łagodniej i przyjemniej. Jestem wdzięczna za możliwości, jakie otrzymałam w fabryce ciastek w Holandii i z niecierpliwością czekam na kontynuację mojej pracy tutaj, jednocześnie pielęgnując wspomnienia z mojego rodzinnego kraju, Rumunii, i utrzymując kontakt z moją rodziną.