Claudiu Zamfir

Het leven van Claudiu Zamfir is allesbehalve doorsnee. Hij is 42 en heeft meer gezien en meegemaakt dan de meeste mensen meemaken in 10 levens. Zijn levensverhaal lijkt op een spannend jongensboek. Als kind is hij opgegroeid in Roemenië onder het communistisch regime van Ceaușescu in een zigeunerclan. ‘Het was een nare tijd. Ik was onderdeel van een bende en ik heb veel dingen uitgevreten die het daglicht niet kunnen verdragen. De enige waar ik goede herinneringen aan heb is mijn oma’, vertelt Claudiu. Op zijn 18e overlijdt zijn oma en staat hij er alleen voor. ‘Ik had geen opleiding, want als kind was ik linkshandig en daar moest het communistisch regime niks van hebben’. Ze waren bang dat mensen die linkshandig zijn later anders gaan denken. Op school werd dit hardhandig gecorrigeerd, waardoor Claudiu een traumatische schooltijd beleefde. Zijn vader zag hem als schande voor de familie en verstootte hem naar de zigeunerkant aan zijn moederszijde. Dit doet Claudiu tot de dag van vandaag nog pijn.

Op zijn 18e ging hij aan het werk bij de militaire inlichtingendienst. Ondanks zijn gebrek aan opleiding, lukte het hem om zichzelf veel aan te leren over computers. Zijn talent bleef niet onopgemerkt en hij ging aan het werk voor het Amerikaanse leger in Afghanistan. Daar was hij de IT-man die computers op verschillende basissen in het land IT-systemen repareerde. Elke missie ging gepaard met groot gevaar, van bermbommen tot helikopterbeschietingen. En elke nacht bestookte de Taliban zijn basis met mortiergranaten. ‘Je moet continu ‘aan’ staan. Het was de ene adrenaline gevulde situatie na de andere’, vertelt Claudiu’.

Na 10 jaar was hij klaar met dit gevaarlijke leven en wilde hij een normaal leven leiden. Na een aantal omzwervingen kwam hij bij BAM Works terecht. ‘Ik ben begonnen bij een plantenkweker in de regio’, vertelt Claudiu. ‘Ik was zo blij om met mijn handen te kunnen werken, even niet na te hoeven denken en om terug te kunnen geven aan de aarde. Met elke plantje dat ik plantte had ik het gevoel dat ik iets aan het opbouwen was in plaats van aan het afbreken.’ Het werk bij een plantenkweker was maar tijdelijk en seizoensgebonden en dus was de stap naar beheerder bij BAM Works was dus een logische.

‘Ik heb hier echt mijn plek gevonden. BAM Works is een echt familiebedrijf en dat merk je. Ik kan hier zijn wie ik ben, inclusief alle trauma’s van de oorlog en uit mijn jeugd. Ik voel me geaccepteerd en dat is belangrijk voor mij.’, vertelt Claudiu.  ‘We hebben allemaal potentie als mensen, maar het is aan jezelf om het beste uit jezelf te halen. Ik heb misschien een zwart verleden, heb niet gestudeerd en heb het stigma van een zigeuner aan me hangen, maar ik sta positief in het leven en ben vastbesloten om er iets moois van te maken.